Happy Birthday... Maar niet echt
Want dan komt, en gaat, de dag waarop haar vader het levenslicht zag. En op welke datum onze auteur beoogde een mooi artikel te schrijven ter lofzang. Boek zes is per slot van rekening zijn deel; daar startte de serie - dankzij haar ouweheer - ooit en waarom die zal opgedragen worden aan hem.
Maar wat niet gebeurde. Dat ging, om de één of andere reden, immers niet. Zelfs wanneer haar dochter namelijk vraagt om zijn graf nog eens te gaan bezoeken, blijft onze auteur eerder onbewogen en stelt, of toch uiteindelijk, "dat ze dat wel nog eens zullen doen"; de eeuwige ouderlijke dooddoener. Dit jaar heeft ze bijgevolg beduidend meer last van zijn afwezigheid dan anders... Komt dat dus net door dat nieuwe boek? En is het daarom dat daar langer over gedaan wordt dan over de andere delen? Dat laatste kan ze per slot van rekening niet anders dan onderkennen.
Ofschoon het einde onvermijdelijk nadert, naarmate de laatste aanpassingen gedigitaliseerd worden. Nu heeft ze immers werkelijk geen ander excuus meer!
Of wel?!