Saying goodbye to part one...
Met de uitbreiding van het wagenpark en de overige promotionele betrachtingen die 'rollende' zijn, in aanloop naar dat volgende deel, daagt er onze auteur echter opeens iets. Want de reden waarom er weer meer op ingezet wordt, is omdat het enerzijds opnieuw kan, maar anderzijds precies omdat er zich iets gaat aandienen, binnenkort. En derhalve komt het besef opzetten: het is reeds 25 september! Dat betekent per slot van rekening dat over al minder dan een maand, aangezien 'de prik' de 23ste is, het vervolg het levenslicht ziet... Gúlp! En ofschoon we er lang genoeg op hebben moeten wachten, steken de zenuwen daaromtrent toch ook weer de kop op. Het is namelijk niet langer slechts een 'lieveheersbeestje', of zelfs geen twee, meer te noemen, dat gevoel dat zich in haar buik nestelt... Hoe dan ook, de nervositeit is nog wel enigszins beheersbaar.
Deze realisatie behelst evenwel iets totaal anders: met name de afronding van de koploper. Want zoals iedere moeder weet, bij een nieuwe geboorte dient het leeuwendeel van je attentie naar de pasgeborene te gaan... Maar waardoor 'Aannames' onvermijdelijk naar het achterplan verschuift, lichtelijk, of toch zeker de eerste tijd.
Hoewel dat misschien ook maar goed ook is anderzijds, dat er uitbreiding komt, alleen is immers maar alleen...